Luckow – Niemcy
Poniżej rozszerzona informacja o kościele, przetłumaczona z niemieckiej ulotki:
Kościół szachulcowy w Luckow ( w połowie zrębowy)
Kościół jest barokową budowlą z muru pruskiego z okrągłym wykończeniem chóru.
Czas budowy: 1724 – 1726. Na chorągiewce pogodowej 1725. W 1726 r. dobudowano wieżę i zamieszczono napis SDG = Soli Deo Gloria – Chwała Bogu (należy przyjąć: Na Chwałę Bogu).
Historia: Był tu wcześniejszy kościół, który zgodnie z najstarszym dokumentem parafii, z metryką, pochodził z 1664 roku, choć wymagał naprawy, ale przeżył wojnę 30-letnią; W następnych wojnach nordyckich został zniszczony tak jak wiele kościołów starego obwodu Ueckermünde. Z tego kościoła pochodzą świeczniki na świece na ołtarzu i sprzęty mszalne, a także małe, ołowiane okna pod galerią. Dzięki istniejącym materiałom środowiska (drewno i glina) zbudowano nowy kościół. W roku 1808 najprawdopodobniej do ołtarza dodano pierwszą wolnostojącą ambonę. Potem mówi się o ołtarzu-ambonie. Podobnie, galerie są prawdopodobnie od tego czasu. Kościół w Luckow był pod patronatem panów i władców Vogelsang (Enckevorth).
Ambona: Oprócz napisu Soli Deo Gloria s.o. w koszyku ambony po lewej stronie znajduje się inskrypcja Fridericus Rex Wilhelm III z koroną i prawą Christian Friderich von Enckevorth (wszystkie te napisy odkryte ponownie dopiero podczas renowacji w latach 1996-99).
Herb na galerii: Są one rodu Enckevorth. Na galerii znajdowały się fotele rodzinne. Pozostały dwa krzesła weselne.
Obrazy z prawej i lewej strony od ołtarza: dwaj luckowcy pastorzy: po lewej – pastor Carl Jakob Wegner. Pastor w Luckow w latach 1785 – 1837; prawy – pastor Friedrich August Clewe od 1878 – 1902. Był także kapłanem garnizonowym (Order Talaru) i jest pochowany za kościołem.
Do XVIII wieku pastorzy chowani byli w kościele, później wokół niego, na lekkim wzniesieniu po stronie północnej. W czasie jednego z ostatnich remontów s.o. znalezione zostały, murowane grobowce.
Płyta grobowa przed ołtarzem – tu pochowano Dorothea Louisa Wegner. Urodziła się w Weyland, zmarła w 1796 r. (matka pastora Wegnera).
Odnalezione epitafia: dwie drewniane płyty nagrobne s.o. odnaleziono i odrestaurowano przez ormiańskiego artystę, Samwella Ispirjana.
Okręt wotywny: fregata z okresu budowy kościoła, ofiarowana przez Gast Joachima, o nim, nic więcej nie wiadomo. Jest to najstarszy okręt wotywny w tym regionie, świadczą o tym konkretne cyfry (na poszyciu), które są na nim. Przypuszczalnie Joachim Gast był kapitanem ciężko uzbrojonej fregaty, która jedyna wyszła zwycięsko z wielu bitew na Zalewie Szczecińskim. Z wdzięczności przekazał swój statek do kościoła w Luckow. Model statku był odrestaurowany w latach 1996/97 w Ueckermünde przez Hartmuta Schneider.
Organy: To stary instrument nieznanego budowniczego. Pierwotnie brzmiał w Szczecinie, a później w Ueckermünde w kościele Mariackim. W 1883 roku pastor Kleves s.. zakupił od parafii Ueckermüde. Zostały zrekonstruowane w Luckow przez budowniczego organów Kaltschmidta ze Szczecina.
W wieży zawieszone są trzy dzwony, które dziś są w pełni zautomatyzowane – sterowane radiowo. Najstarszy z nich została przekształcony na początku ubiegłego stulecia przez słynną odlewnię dzwonów Voß & Söhne / Szczecin; stopił pierwotnie większy i zastąpiony został przez 2 stalowe dzwony z Apolda, na początku lat 50-tych.